چه پوست شما خشک باشد چه حساس چه چرب،با فرآورده ها  و توصیه های گوناگونی برای تمیز کردن صورت مواجه هستید.

در چنین وضعیتی اینکه چند وقت به چند وقت باید صورت را شست و اینکه از چه موادی باید استفاده کرد،ممکن است گیج کنندهباشد.

پاک کردن بیش از حد صورت با آب و صابون یا حلال ها ممکن  است کارکرد طبیعی پوست به عنوان سد محافظتی را مختل کند،و به قرمزی و خشکی پوست منجر می شود.با این حال این مشکل معمولا دست ها را مبتلا می کند.و افرادی که به طور مرتب دستهایشاندر معرض آب قرار دارد بیشتر در معرض آن هستند.شستن صورت حتی اگر به صورت نسبتا مکرر انجام شود ،

نباید مشکلی ایجاد کند مگر اینکه دچار اختلال زمینه ای مانند اگزما (درماتیت آتوپیک)باشند.با این وجود احتیاط به خرج دادن در مورد موادی که با  آنها صورتتان را می شویید ضرری ندارد.

شستن با آب تنها برای زدودن کثیفی ها چسبیده به صورت کمکی  نمی کند.بعلاوه  تعداد بسیاری از  افراد نیاز به استفاده نوعی از پاک کننده دارند،زیرا پوستی چرب ناشی از فعالیت زیاد غدد سباسه  دارند.

استفاده از صابون های معمولی در بسیاری موارد برای شستن صورت مناسب است.صابون از لحاظ شیمیایی یک نمک سدیم یا پتاسیم محسوب می شود(نمک در اینجا به معنای ترکیبی است که از ترکیب یک اسید و یم باز تشکیل شده است)و از جمله شایع ترین انواع ترکیبات صابون در حال حاضر تالوویت سدیم و کوکویت سدیم هستند.

صابون یک ماده قلیایی است (phآن 9 تا 10 است(بنابراین حتی برای یک پوست طبیعی که معمولا اندکی اسیدی است(ph آن 5.6 تا 5.8 است)ممکن است اندکی تحریک کننده باشد.

صابون های مصنوعی که اغلب به اشکال مختلف بسته بندی می شوند و اغل روی آنها برچسب (عاری از صابون)(soap-free) زده می شود،برای برخی از افراد بهتر هستند  زیرا phآنها به پوست طبیعی نزدیکتر است .درصورتی که صابون معمولی پوست صورتتان را تحریک می کند،امتحان کردن این فراورده ها ارزشش را دارد.

کرم های لایه بردار که لایه بیرونی پوست را برمی دارند و صورت را پاک می کنند،نیز مناسب هستند،اما بسیاری از افراد بیش از حد لزوم از آنها استفاده می کنند،این کار به تحریک پوستمنجر می شود.همین مسئله در مورد لیف ها و اسفنج های زبر هم صادق است.و جدا از اینکه از چه نوع صابونی استفاده می کنید،بهتر است برای شستن صورت از اب گرم و نه داغ استفاده کنید.