میکروپیگمنتیشن با نام های آرایش دائم (یا نیمه دائم) و تاتوی آرایشی نیز شناخته می‌شود. میکروپیگمنتیشن به کاشت پیگمنت یا رنگدانه ها در عمق مشخصی از پوست با حداقل آسیب به بافت و به منظور زیبایی و جلوه بخشیدن به چهره به کار می رود. در اینن مقاله از سایت آرایشی رژلب، مزایا و فواید میکروپیگمنتیشن بررسی می شود.
در میکروپیگمنتیشن محل قرارگیری پیگمنت ها ، لایه فوقانی درم دقیقاً در زیر اپیدرم می باشد. این بخش از پوست ناحیه ای است که نه در اثر تجدید و بازسازی روزانه پوست از بین می رود و نه به لایه ای از پوست که عروق خونی و فولیکول های مو درر آن تجمع یافته تعلق دارد. در نتیجه پیگمنت های ایمن در قسمتی جایگزین می گردند که ماندگاری داشته باشد. هر چند عوامل بسیاری همچون نوع پوست، سن، پیگمنت¬های استفاده شده، دارو، قرارگرفتن در معرض آفتاب، استعمال دخانیات، هورمونها و غیره در میزان ماندگاری تأثیر گذار است. به طور متوسط میزان ماندگاری میکروپیگمنتیشن 6 تا 24 ماه می باشد.
میکروپیگمنتیشن با تاتوی سنتی تفاوت هایی دارد. اولین تفاوت در دستگاه میکروپیگمنتیشن است. امروزه دستگاه هایی برای این کار استفاده می‌شود که ارتباط اجزای ثابت آن با قسمت‌های قابل تعویض و یک بار مصرفشان قطع شده و اصطلاحا جریان برگشتی بهه عقب ندارند و همین امر عدم انتقال بیماری ها را تضمین می کند.
سوزن یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده در کیفیت میکروپیگمنتیشن محسوب می گردد. کارتریج دستگاه میکروپیگمنتیشن یک بار مصرف است و به جای سوزن های یک بار مصرف در دستگاه های سنتی تاتو به کار می رود که با سیستم بسته ای که دارند، تضمین‌کننده عدم برگشت خون و انتقال ترشحات از فردی به فرد دیگر است. سوزن کارتریج های استاندارد کاملا تیز بوده و با حداقل تخریب بافت، کاشت رنگدانه ها را به نحو مناسبی انجام می دهند.
با تکنیک میکروپیگمنتیشن می‌توانیم تاتو ابرو انجام دهیم و شکل ابروها را مو به مو، در موارد کم پشتی، بسیار ظریف و پراکنده اصلاح کنیم. حتی با تاتو ابرو می توان با بالا بردن ناحیه خارجی ابرو، شکل دادن به ابرو یا باز کردن ابرو، چهره را زیباتر و جوان تر کرد. در صورت وجود نداشتن تناسب بین دو ابرو هم امکان یکنواخت کردن آنها با میکروپیگمنتیشن وجود دارد. اصلاح رنگ و شکل ابروها هم با این روش انجام می‌شود.
در روش میکروپیگمنتیشن چشم، بصورت دائمی می توانیم آرایش چشم داشته باشیم. با انجام میکروپیگمنتیشن روی پلک می توان تراکم مژه ها را بیشتر کرد. همچنین میکروپیگمنتیشن چشم برای کشیدن خط چشم روی پلک با رنگ های مختلف (تاتو خط چشم)، تصحیح افتادگی چشم، کشیدن مژه ها در موارد وجود نداشتن مژه، اصلاحات افتادگی پلک و غیره به کار می رود.
میکروپیگمنتیشن لب با هدف های مختلفی مانند ساخت مجدد حالت لب، تقویت رنگ خود لب به صورت کامل یا جزیی، اصلاح تقارن در مواردی که به علت تصادفات رانندگی یا سایر موارد مثل جای جراحی های لب را بعد از اتمام مراحل جراحی، اصلاح چروک های بالای لب با تکنیک های پیشرفته، افزایش حجم لب به کمک تکنیک‌های سایه روشن انجام می شود.
علاوه بر کاربردهای این روش در امور زیبایی، در امور درمان هم می توان از میکروپیگمنتیشن برای مداوای مشکلاتی مانند ویتیلیگو (بیماری برص یا پیسی) یا اصلاح جای زخم یا کلوئید کمک گرفت. یکی از محبوب ترین کاربردهای میکروپیگمنتیشن هم اصلاح زخم های جراحی پلاستیک یا بازسازی هاله پستان در موارد ماستکتومی (عمل جراحی برداشتن پستان در سرطان‌ها و...)، هماهنگ کردن اندازه هاله و شدت رنگ هاله با سینه است.
