خصوصیات رنگهای اصلی

1- سری رنگهای اصلی قدرت پوشش دادن به موهای سفید را به نسبت رنگهای دیگر بیشتر دارند.
2- دوام سری رنگهای اصلی به نسبت رنگهای دیگر بیشتر است.
3- سری رنگهای اصلی با تمام رنگها قابل ترکیب است(مثلاً اگر رنگی را کم داریم از رنگهای خالص دیگری می توانیم کمک بگیریم).
4- پایه تمام رنگها سری اصلی هستند یعنی همه رنگها را از نظر پوشش با رنگهای اصلی می سنجیم. رنگهای سرد از پایه خودشان(5/1 تا1) درجه تیره تر هستند. بر عکس رنگهای گرم (5/1 تا 1) درجه از پایه خودشان روشنتر هستند.
نور، رنگ و انعکاس
نور به هنگام عبور از منشور به 7 رنگ تبدیل می شود که یکی از آنها چون به رنگ آبی شبیه است حذفش می کنند و 6 رنگ آن را می آورند که از این  رنگ، رنگ به رنگهای اصلی موسوم است.
 
قرمز، آبی و زرد رنگهای اصلی هستند که اگر دو تا دو تا این رنگهای اصلی را در کنار هم قرار دهند ترکیب رنگهای فرعی جدیدی به ترتیب می دهند:
زرد و قرمز= نارنجی(رنگ فرعی)
آبی و قرمز= بنفش(رنگ فرعی)
زرد و آبی = سبز(رنگ فرعی)

در کنار این رنگها، رنگ سفید و سیاه هم وجود دارد که از ترکیب آن دو رنگ خاکستری پدید می آید که قسمت بیشتری از دانه های رنگی را تشکیل می دهند. هر چه رنگ خاکستری در رنگ بیشتر باشد، سفیدیهای مو را بیشتر می پوشاند.
ما دارای یک سری رنگهایی هستیم که به نام رنگ طبیعی یا اصلی معروف هستند. در رنگهای ایگورارویال «سری n» رنگهای اصلی طبیعی هستند یا در رنگ موهای «کمند» اگر سمت راست کد آن صفر باشد نمایانگر رنگ اصلی است. این رنگهای اصلی چند حسن دارند یکی اینکه سفیدیها را می پوشانند دیگر اینکه با همه رنگها قابل ترکیب می باشند و بیشترین دانه های رنگی آنها دانه های خاکستری است کالبته دانه های قرمز و زرد و آبی را نیز دارند اما دانه های خاکستری آنها بیشتر است. به غیر از رنگهای اصلی یکسری رنگها ی کمکی نیز داریم که با ترکیب رنگهای اصلی کمکی می¬توانیم انواع مختلف رنگها را به دست آوریم. البته در شناخت رنگها باید بدانیم که چه رنگهایی قابل ترکیب هستند و چه رنگهای قابل ترکیب نیستند یعنی اگر ترکیب شوند همدیگر را خنثی می کنند. رنگهای اصلی نزدیک به هم نیز قابل ترکیب با یکدیگر می باشند. رنگی که خانمهای ایرانی بیشتر می پسندند سبز یا زیتونی است که از ترکیب زیتونی و اریانسیون سبز به دست می آیند. اگر کسی به ما مراجعه کرد و رنگ زیتونی خواست وقتی ما رنگ زیتونی نداشتیم به قانون رنگها مراجعه می کنیم و از ترکیب رنگهای خاصی که با خواص ترکیبی آنها آشنایی پیدا کرده ایم رنگ مورد نظر خود را می سازیم.
موی بلوند
برای بلوند کردن موی سر یک خانم باید رنگ زرد را با یک نوع رنگ آبی یا نقره های مخلوط کرد یا رنگ خاکستری یا رنگی که پایه اش آبی باشد به رنگ اصلی اضافه نمود که فرآیند آن رنگ سبز است.
بنابراین باید ابتدا زمینه مو را بی رنگ کنیم یعنی زردی رنگ را از بین ببریم و مو را به حد بی رنگی برسانیم.(البته برای رنگ کردن مو باید به رنگ موی سر مراجعه کننده دقت زیاد شود، چون موهای سر خانمهای ایرانی تیره و خشن است و با رنگ دکلره زیاد روشن نمی شود و در پایه زرد می ماند). سپس روی آن خاکستری بزنیم.
بنابراین باید با دکلره مو را کمرنگ یا بیرنگ کنیم(دکوپاژ) سپس رنگ تازه را روی آن بزنیم. البته کسی که مدتها موهایش را شرابی می کرده با دکوپاژ موهایش بیرنگ نمی¬شود و هر کاری که می کند تا مدتها موهایش به قرمزی می زند، پس از دکاپاژ احتمالاً رنگی نزدیک به نارنجی به دست می آید که این نارنجی رنگی سبکتر از قرمز است و می¬توان با انواع رنگهای سبز و زیتونی آن را خنثی کرد.
اگر خانمی دایماً رنگ زیتونی به موهایش بزند رنگ زیتونی روی سرش رنگ غالب میشود حال اگر بخواهد رنگ مویش را شرابی کند، متوجه میشود ه رنگ موهایش شرابی نمی شود و اگر هم با کمک رنگهای کمکی شرابی شود با یک بار حمام کردن تمام رنگ مویش پاک می شود. بعضی ها این مورد را به بدی و خرابی رنگ مو نسبت می دهند در صورتی که باید همیشه در نظر داشت که رنگ زمینه مو، تأثیر مستقیم روی رنگ جدید میگذارد و این تأثیر گذاری بستگی به رنگی دارد که بر زمینه رنگ مو، غالب است. بنابراین باید به این مو ابتدا دانه مصنوعی داد. یعنی رنگ قرمز تیره را بدون اکسیدان و آب اکسیژنه فقط با کمی آب روی موهای خانمها مالید و بعد از 5 تا6 دقیقه بدون شستن، رنگ اصلی شرابی دلخواه را با اکسیدان ضعیفتر روی موها زد.

از ترکیب دو رنگ آبی و قرمز، رنگ بنفش به دست می آید که در مقابل زرد قرار گرفته. زرد و بنفش دو رنگی هستند که همدیگر را خنثی می کنند. از این قانون تأثیر گذاری استفاده می کنیم و اگر بخواهمی رنگ بلوند زرد داشته باشیم نباید از نوع رنگ بنفش استفاده کنیم زیرا این دو رنگ (بنفش و زرد) همدیگر را خنثی می کنند. اما اگر خانمی موهایش به زردی می زند، بهترین رنگی که می تواند آن را از بین ببرد و در ضمن آن را تیره نکند و زیتونی هم نشود رنگی است که در آن مقداری بنفش به کار رفته باشد.

رنگهای صدفی مثل سری «C» یا رنگ دودی، مرواریدی یا پاستل، رنگهایی هستند که در آنها کمی بنفش به کار رفته و برای از بین بردن زردی مو زیباتر و بهترین رنگها می باشند. اما خیلی ها هستند که اعتراض می کنند که ما به موهایمان رنگ دودی زده ایم ساقه موهایمان رنگ گرفته ما ریشه موهایمان به قرمزی می زند دلیل آن این است که چون موی خانمهای ایرانی تیره است وقتی بخواهند بدون «دکلره»، روشن کنند، خود ریشه مو قرمز خواهد شد و رنگ بنفشی هم که داخل رنگهای دودی به کار رفته موجب تجلی هر چه بیشتر قرمزی می زند و قرمزی ریشه مو با رنگ بنفشی که داخل رنگ است موجب تجلی هر چه بیشتر قرمزی می شود. قرمز و بنفش وقتی کنار هم قرار می گیرند چون مکمل هم می¬شوند قرمزی را شدیدتر می کنند. برای اینکه قرمزی را کم کنیم باید از رنگهای زیتونی و خاکستری بیشتر استفاده کنیم و چون بنفش در آن نیست، قرمزی را بیشتر می¬پوشاند. زرد و قرمز تشکیل نارنجی می دهد که به آن «بلوند آفتابی»، هویجی و بور عسلی گفته می¬شود که برای ساخت ان، رنگ زرد و قرمز را ترکیب می کنیم. یعنی رنگ بلوند را گرفته کمی در آن رنگ قرمز می ریزیم که این قرمزی می¬تواند رنگ ژله ای باشد. یا اگر خانمی موهای روشنی داشت و خواست رنگ آنها را به بلوند آفتابی تبدیل کند(یعنی قرمزی داشته باشد) ما رنگ قرمز به موهای او می زنیم با این اقدام، موهای او به رنگ بلوند آفتابی که به قرمزی می زند به دست می آید.
اما اگر خانمی ریشه موهایش در آمده باشد و بخواهد ریشه ها را رنگ کند و رنگ خود موهایش را نیز از زردی به بلوند آفتابی مبدل کند، باید ابتدا یک رنگ روشنتر با اکسیدان قویتر یا بیشتر به ریشه بزند و برای ساقه، اکسیدان کمتر یا ضعیفتر و رنگ تیره استفاده کند.
قانون رنگها به ما می گوید که چه رنگهایی را می توان ترکیب کرد و چه رنگهایی را نمی توان و نباید ترکیب کرد و برای از بین بردن هر رنگی، از چه رنگی استفاده کنیم.

تمام رنگهای موجود در بازرا قابل ترکیب با یکدیگر هستند. مثلاً ممکن است خانمی پیش ما بیاید و ما نصف رنگ «ایگورارویال» یا 1/4  رنگ«کمند» روی موی او مصرف می کنیم. باقیمانده این رنگها را می شود دوباره با هم ترکیب کرد و استفاده نمود زیرا به سبب اکسیده شدن، نمی توان مدت زیادی رنگها را نگهدار کرد یعنی می توان با دیدن وضعیت موی خانمها رنگهای شبیه به هم را ترکیب نمود. مثلاٌ برای ساختن رنگ«7» می توان یک نصفه رنگ«6» و یک نصفه رنگ«8» را مخلوط کرد و رنگ «7» را ساخت. اگر رنگ «8» ما بیشتر از رنگ «6» است که در آن صورت اکسیژن را قویتر می گیریم یعنی حجم اکسیدان را بیشتر می کنیم. رنگهای ما به طور کلی به دو صورت رنگ خمیری و ژله ای است که البته رنگها خمیری می باشد. رنگهای ژله ای در صورت شناخت نحوه کاربرد آنها رنگهای خوبی هستند. اما رنگهای ژله ای چون کاربردشان را همگان به درستی نمی دانستند، کم کم از رده و به طور کلی از بازار خارج شد. رنگهای خمیری بیشتر مخصوص آرایشگرها و رنگهای ژله ای همراه با اکسیدان ضعیف برای خانمهای خانه دار است. ولی فعلاً در کشور ما رنگهای خمیری به علت پوشش بیشتر موهای سفید و یک رنگ و یک دست کردن رنگ و دوام بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. اکنون رنگهایی که در بازار به وفور یافت می¬شود و ما می-توانیم مصرف کنیم عبارتند از: ایگورارویال، کمند، سوییس فورمولا، اینولا، و افسون و.... و رنگها از شماره یک شروع وبه 10 ختم می¬شود و هر چه شماره ها بالاتر می رود و رنگ روشنتر خواهد شد که سری رنگهای اصلی را تشکیل می دهد. بقیه رنگها که فانتزی به حساب می آیند و با تن های (tune) متفاوت هستند، با حروف یا شماره کوچک مشخص می¬شوند و اگر ما بخواهیم موها را رنگ کنیم باید هماهنگ با رنگ زمینه مو رنگ را انتخاب کرده و مصرف نماییم یا اینکه به تدریج موها را تغییر داده یا با دکلره کردن، زمینه را برای رنگ فانتزی یا روشن آماده کنیم. برای پوشش موهای سفید بهتر است از رنگهای اصلی استفاده شود (همراه با رنگ کمکی) یا با کمک موردانساژ.
موهای طبیعی را می توان 1 تا 3 درجه بدون بیرنگ کردن روشن نمود یا ریشه موها را رنگ کرد. موارد دیگری که احتیاج به دکلره ندارد، در جداول صفحه بعد مشخص شده است. مثلاً اگر خواسته باشیم در رنگ موی خود تغییر مهمی بدهیم یعنی روشن یا فانتزی تر بخواهیم باید اول بیرنگ شود وبعد آن را رنگ کنیم.
نکاتی را که باید در رنگ بعد از دکلره در نظر داشت، بدین قرار است:
اول رنگ مصرفی را یک تا دو درجه از رنگ انتخابی (دلخواه) تیره تر انتخاب می کنیم و بعد از دکلره یکدست، ریشه و ساقه را با هم رنگ می نماییم و اگر 2 رنگ بود اول قسمت روشن تر را رنگ می زنیم و بعد قسمت تیره تر را.
رنگ مصرفی رنگ انتخابی زمینه مو بعد از دکلره
بلوند متوسط(6) 7 زرد
بلوند روشن(7) 8 زرد روشن
بلوند خیلی روشن(8) 9 زرد خیلی روشن

به هر حال سفیدیهای مو را کمتر میتوانیم با رنگ ژله ای بپوشانیم زیرا رنگ ژله ای رنگ سبکتر و آرامتری است و اختلافات را کمتر می پوشاند برای همین هان طور که گفته شد در ایران کمتر از رنگهای ژله ای را بیشتر برای خانمهایی که موهای نرمتری دراند و مرتب موهایشان را رنگ می کنند استفاده می کنیم. برای کسی که ماهی یک بار مویش را رنگ می کند رنگ ژله ای مناسب تر است. با این همه، رنگ ژله ای کمتر مورد استفاده خانمهای ایرانی است زیرا موهای خانمهای خشن است و بدون دکلره، تنها م یتوان تا سه درجه مو را روشن نمود اما بعضی مواقع حتی یک درجه هم روشن نمی¬شود.
(موی رنگ شده نه طبیعی) و فقط با چند بار دکلره کردن می توانیم پایه مو را روشن نماییم ولی وقتی به پایه روشنی میرسانیم باز هم«تن» زردی دارد که با کمک واریاسیون می¬توانیم این زردی یا قرمزی را بگیریم. بر عکس، روی موهای خانمهای ایرانی رنگهای شرابی بیشتر جا می افتد و دوام دارد. اما روی موی سر یک خانم غربی، این رنگ اثر مثبتی ندارد و باید چند بار رنگ کند تا شرابی شود.
مثلاً موی سر خانمی که رنگ مشکی دارد وقتی در نور نگاه می کنمی می بینیم همان مشکی به قرمزی می زند و وقتی موی سر این خانم را بدون دکلره و با رنگ روشن می کنیم می بینیم قرمز می شود در حالی که ما قرمز مصرف نکرده ایم خاکستری یا زیتونی یا خاکی زده ایم و با رنگی که روی موی سر او می¬زنیم در واقع دو کار را با هم انجام می¬دهیم، هم مو را باز می کنیم و هم رنگ خاکستری به آن می¬دهیم و خاکستری چون خود ش را نشان نمی¬دهد مو به قرمزی می زند.
رنگها به طور کلی به دو دسته گرم و سرد تقسیم می شوند. بنفش، آبی و سبز، رنگهای سرد هستند و قرمز، زرد و نارنجی رنگهای گرم به حساب می آیند. البته بنفش و زرد هم جزو رنگهای سرد و هم جزور رنگهای گرم می توانند باشند. بنفش از ترکیب آبی و قرمز درست شده است بنابراین بعضی از بنفشها که مایل به قرمز هستند جزو رنگهای گرم هستند ولی بعضی بنفشها آبی دارند که جزو رنگهای سرد محسوب می گردند که این سردی یا گرمی نیز بستگی به میزان قرمزی آن دارد. رنگهای سرد اصولاً رنگهایی هستند که از پایه آبی می آیند یعنی پایه و نقطه تشکیل دهنده آن آبی است. رنگهای سرد ملایم هستند، کمتر به چشم می خورند و مات هستند که مناسب پوستهای خانمهای ایرانی نیستند در حالی که خانمهای ایرانی این رنگ را دوست دارند وهر چه به خانم ایرانی می گوییم رنگ خاکستری، زیتونی مناسب موی تو نیست، قبول نمی کند و می گوید قرمز نشود در حالی که قرمز نیست مثلاً یک موی بلوند یا زیتونی می تواند«تن» قرمزی داشده باشد که این رنگ پوست را شفافتر، زنده و براقتر می کند. ما رنگهای قهوه ای زیبایی داریم مثل موکا، آکاژور، بلوط که رنگهای گرم و شیکی هستند. عده ای از خانمهای سرخ و سفید ایرانی دارای پوست گرمی هستند و می¬توانند از رنگهای سرد استفاده کنند اما اکثریت ایرانیان سبزه می باشند یا زرد چهره هستند و پوست سردی دارند. اگر بخواهند یا این پوست، از رنگ سرد نیز استفاده کنند آن را خیلی بی حال می ¬نماید. برعکس رنگهای گرم مناسب پوستهای سرد هستند مثل پوست ایرانیها رنگهای طلایی شفاف هستند و رنگهای مثل فندقی، بلوطی یا بوری که رنگ عسلی دارد یا شکلاتی که صورت را از بی حالی در آورد. ما باید رنگی را انتخاب کنیم که درست ضد رنگ پوست صورتمان باشد. مثلاً برای خانمی با پوست مهتابی باید رنگ گرم استفاده کنیم.
رنگهای گرم بیشتر از رنگ قرمز می آیند و رنگهای تندی هستند که بیشتر به چشم می خورند. هر چه سن بالا می¬رود افسردگی، بی حالی و خمودگی ایجاد می¬شود که معمولاً در این سنیم خانمها رنگهای خاکستری و قهوه ای را انتخاب می کنند. در حالی که این رنگهای بی حال چهره را نیز بی حالتر می کنند. در رنگ کردن مو سن و روحیه و حالت را باید در نظر گرفت و باید از رنگی استفاده کرد که با صورت و رنگ پوست هماهنگ باشد. رنگهای گرم و سرد با هم قابل ترکیب نیستند وهمدیگر را خنثی می کنند اما بعضی رنگها به طور استثنایی قابل ترکیب با قرمز است یا زرد که قابل ترکیب با سبز است که از ترکیب آن دور رنگ سبز شفاف و زیتونی به دست می آید.

گردآورنده:

اولین فارغ التحصیل دانش زیبایی

خدیجه رحمان نیا

رشته پیرایش

برای مشاهده فیلم معرفی دانشگاه تیبا اینجا کلیک کنید.

جمع آوری و ترجمه شده توسط رژلب دات کام

انتشار مطالب فوق تنها با ذکر مرجع به همراه لینک وب سایت رژلب مجاز می‌باشد.
لطفا به حقوق هم احترام بگذاریم