یکی از جدیدترین ترفندهایی که بسیاری از خانم ها برای افزایش زیبایی چشم های خود به کار می برند، کاشت و اکستنشن مژه است. با استفاده از این مژه های نیمه دائم می توان مژه ها را پرتر و بلندتر نشان داد. البته این موضوع نکات مهم بسیاری را در پی دارد که در مطلب نکاتی که قبل از کاشت و اکستنشن مژه باید بدانید، به آن ها اشاره خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
کاشت مژه حدود یک قرن پیش توسط پزشک آلمانی به نام فرانس کراسیوس انجام شد. این پزشک آلمانی معتقد بود که می توان با استفاده از پانچ های کوچک، موهای سر را برداشت و آن ها را با سوزنی بسیار ظریف به زیر پلک پیوند زد. چند سال بعد، در سال 1917 پزشک آلمانی دیگری به نام دکتر ناپ توانست پیوند نواری را به طور خالص در لبه پلک انجام دهد. در سال های بعد، پژوهش های بیشتری در این مورد توسط ژاپنی ها انجام شد. سرانجام، یکی از اعضای انجمن بین المللی جراحی ترمیم مو به نام امانوئل ماریت روشی برای کاشت مژه به صورت تار تار را ابداع کرد. در این تکنیک موهای پیوندی لازم برای کاشت از سر گرفته می شد. در همین سال، پزشک دیگری به نام رابرت فلاورز این روش را اصلاح کرد.
بسیاری از افراد، اکستنشن را با کاشت اشتباه می گیرند؛ در صورتی که این دو کاملا با هم متفاوت هستند. اکستنشن مژه با موهای کاملا طبیعی به صورت شش ماهه انجام می شود و معمولا هر دو هفته یک بار نیاز به ترمیم دارد. این در حالی است که در روش کاشت از تارهای مصنوعی استفاده شده و طول عمر کمتری نیز دارند.
مانند بسیاری از لوازم آرایش و زیبایی، اکستنشن مژه دارای فواید و مضراتی است که در ادامه به شرح هر یک خواهیم پرداخت.
با انجام اکستنشن مژه دیگر نیازی نیست هر روز صبح که از خواب بیدار می شوید، چشم های خود را ریمل بزنید یا حتی آرایش کنید. اکستنشن نیمه دائم، موجب پرتر نشان دادن مژه های شما شده که فرم زیباتری را برای چشم ها به ارمغان خواهد آورد. چنانچه نکات ضروری برای چسباندن مژه را رعایت کنید و از عدم حساسیت نسبت به چسب مخصوص اکستنشن اطمینان حاصل نمایید، این روش هیچ عارضه ای را برایتان به دنبال نخواهد داشت. اگر هنگام چسباندن مژه احساس سوزش یا درد کردید، حتما آرایشگر خود را در جریان بگذارید. یادتان باشد که این کار هیچ دردی ندارد. بنابراین اگر هنگام انجام آن با درد مواجه شدید، بدانید که حتما اشتباهی در کار است. قبل از شروع کار، از چسب مورد استفاده اطمینان حاصل کنید. این چسب نباید حاوی فرمالدئید باشد.
در صورتی که شخص به این چسب ها آلرژی داشته باشد، به عفونت لایه نازک بالای چشم مبتلا شده و می تواند تهدید کننده ای برای سلامت شخص باشد. البته این عفونت بینایی شخص را تهدید نمی کند؛ اما تا از بین رفتن این عفونت، شخص دچار تاری دید می شود.
مژه های مصنوعی انواع و اندازه های مختلفی دارد. اندازه آن ها از 6 میلی متر آغاز و تا 17 میلی متر تنوع دارد. بهتر است طول و ضخامت مژه های خود را در نظر داشته باشید و با توجه به آن مژه اکستنشن را انتخاب نمایید. اگر کار اکستنشن مژه را با مژه های فوق العاده ظریف و ابریشمی انجام دهیم، اکستنشن ابریشمی خواهیم داشت. اگر کار خود را با مژه های ریمل دار انجام دهیم، یک اکستنشن مخملی خواهیم داشت.
اگر سلامت مژه ها برایتان حائز اهمیت است، به شما پیشنهاد می دهیم ابتدا از اکستنشن های کوچک تر و کمتر استفاده کنید و سپس به تدریج مژه های بیشتری به آن ها اضافه نمایید. به خصوص اگر مژه های شما به طور طبیعی کوتاه و نازک است، ترجیحا از این روش استفاده نمایید.
بهترین چسب های موجود در بازار، T&V و MAXI هستند که دارای درجه های متفاوت بوده و از نوع گازدار و بی گاز هستند. توجه داشته باشید که هر چه سر چسب ها تیره تر باشد، میزان گاز آن ها نیز بیشتر خواهد بود. به عنوان مثال، چسب سر مشکی مکثی گاز زیادی دارد؛ در صورتس که چسب سر صورتی همین برند دارای گاز کمتری بوده و خیلی ملایم است.
اگر قصد استفاده از چسب های گازدار را دارید، حتما باید قبل و بعد از کار از قطره استریل چشمی استفاده کنیم. هر چه گاز چسب بیشتر باشد، دوام اکستنشن نیز بیشتر خواهد بود. افرادی که حساسیت شدید چشمی دارند یا چشم هایشان را لیزیک کرده اند، نمی توانند از چسب گازدار استفاده کنند. بهتر است برای این افراد از چسب های بدون گاز و بدون حساسیت مانند چسب سر صورتی MAXI یا سر صورتی T&V استفاده کرد.
- سعی کنید چسب را تیوپ به مژه نزنید؛ بلکه با استفاده از یک خلال دندان و ابزار نوک تیز دیگر، آن را روی نوار داخلی مژه ها بزنید.
- می توان چسب مژه را یک روز قبل از اکستنشن، در پشت گوش فرد تست کرد و تا 24 ساعت صبر نمود. اگر واکنشی ایجاد نشد، می توان از آن چسب استفاده کرد.
- بهتر است چسب مژه را از مراکز معتبر فروش محصولات کاشت مژه تهیه کرد. برندهای معروف چسب مژه را پیش از این خدمتتان معرفی کردیم.
- همیشه چسب را داخل یک ظرف مخصوص بریزید و در آن را محکم ببندید. سپس در مواقع مورد نظر، مژه را به آن آغشته کنید.
به طور کلی، چهار نوع تکنیک در اکستنشن مژه وجود دارد که از جمله آن ها می توان به اکستنشن مژه تار به تار، اکستنشن مژه 3 بعدی، اکستنشن مژه ابریشمی و اکستنشن مژه نامرئی اشاره کرد.
این نوع اکستنشن به دلیل جنس تارهای موی ابریشمی مانند که دارد، به اکستنشن مژه ابریشمی معروف شده است. این روش به صورت موقتی بوده و برای افرادی که مژه های کم پشتی دارند یا مژه های خود را بر اثر بیماری و سوختگی از دست داده اند، مناسب می باشد. اکستنشن مژه ابریشمی را می توان به وسیله چسب انجام داد و هیچ گونه عوارضی ندارد.
همان طور که از نام این مدل اکستنشن مشخص است، به صورت مخفی و کاملا طبیعی می باشد. اکستنشن مژه نامرئی طرفداران زیادی دارد؛ دلیل آن هم استفاده از موی طبیعی متقاضی می باشد. در این روش، اکستنشن مژه به صورت قرینه کوتاه و بلند از گوشه داخلی چشم تا گوشه خارجی ادامه داشته و نیاز شخص به مصرف لوازم آرایش را محدود می کند.
در اکستنشن مژه تار به تار از تارهای ابریشمی یا موی طبیعی انسان استفاده شده و با چسب مخصوص به مژه های طبیعی چسبانده می شود. با انجام اکستنشن مژه، ضخامت و رنگ مژه ها تغییر کرده و برای افرادی که مژه های طبیعی آن ها کمتر از 3 میلی متر است، پیشنهاد می شود. ماندگاری این روش حداقل 6 ماه است.
به طور قطع نمی توان گفت که کدام روش از دیگری بهتر است. هر کدام از روش های با توجه به شرایط و سلیقه افراد متفاوت می باشد. به عنوان مثال، افرادی که تمایل دارند مژه های طبیعی و ساده ای داشته باشند، بهتر است از روش اکستنشن مژه نامرئی استفاده کنند. افرادی که طرفدار مژه های پرپشت هستند و می خواهند مژه هایشان جلوه زیبایی داشته باشد، بهتر است از روش سه بعدی استفاده کنند.
هزینه اکستنشن مژه به عوامل مختلفی همچون جنس تار مو، حجم و مراکز انجام اکستنشن بستگی دارد.
در روش اکستنشن مژه، هزینه آن با توجه به جنس تار مژه ها متفاوت است. اگر جنس موها مصنوعی باشد، اکستنشن ارزان تر خواهد بود. برعکس، اگر برای اکستنشن مژه از تار موی طبیعی انسان استفاده شده باشد، هزینه بیشتری خواهد داشت.
اگر بخواهید مژه های بیشتری داشته باشید، طبیعتا باید از تارهای مو بیشتری استفاده شود که قیمت آن افزایش می یابد.
این که اکستنشن خود را در کجا و توسط کدام متخصص انجام می دهید، تاثیر به سزایی در هزینه آن خواهد داشت. ممکن است اکستنشن کار حرفه ای نباشد و سطح کار متوسطی داشته باشد که در این صورت هزینه کمتری از شما دریافت خواهد شد. علاوه بر این، سالنی که در آن اکستنشن انجام می دهید نیز در تعیین نرخ آن تاثیرگذار خواهد بود.
- چندین روز قبل از گذاشتن اکستنشن از ریمل ضد آب استفاده نکنید زیرا ممکن است مقداری از آن روی مژه‌ها باقی بماند و باعث شود چسب به‌خوبی روی مژه فیکس نشود.
- در ابتدا فقط بخشی از مژه‌های خود را اکستنشن کنید و به مدت یک تا 2 ساعت صبر کنید. اگر احساس آلرژی نکردید آنگاه به کارتان ادامه دهید
- سعی کنید قبل از گذاشتن اکستنشن به حمام بروید و بعد از گذاشتن اکستنشن 24ساعت به مژه‌هایتان آب نزنید. ریختن چند مژه در 24 ساعت اول طبیعی است. همچنین بهتر است تا 2 روز از رفتن به سونا و استخر صرف نظر کنید و آب داغ به چشمان‌تان نزنید تا چسب‌ها کاملا خشک شوند. بعد از این مدت می‌توانید با خیال راحت به فعالیت‌های همیشگی‌تان بپردازید. البته شناکردن مداوم و استفاده طولانی از سونا می‌تواند عمر اکستنشن را کوتاه کند
- برای جداکردن مژه‌ها هیچ‌وقت اکستنشن‌ها را نکشید. این کار باعث کنده‌شدن مژه‌های طبیعی‌تـان می‌شـود. بـرای جداکردن آنها مواد مخصوص حل‌کننده وجود دارد. بهتر است این کار را به آرایشگرتان بسپارید. البته با رشد مژه‌ها در طی زمان، اکستنشن نیز به تدریج از روی مژه برداشته می‌شود و نیازی به جداسازی نخواهد بود. اگر قسمتی از یک مژه مصنوعی اکستنشن بلند شد آن را نکنید و اجازه دهید خودش بیفتد
- بعد از اکستنشن دیگر از فر مژه نیز استفاده نکنید چراکه باعث شکستن و کنده‌شدن مژه‌های چسبانده شده می‌شود. برای حفظ حالت مژه‌ها می‌توانید بعد از حمام سشوار را روی درجه کم بگذارید و آن را با فاصله 20 سانتی زیر مژه‌هایتان بگیرید و به آرامی با حرکت انگشتان به مژه‌ها حالت بدهید. مراقب باشید حرارت سشوار خیلی داغ نباشد تا چسب‌ها تضعیف نشوند.
- اکستنشن‌ها را فر یا رنگ نکنید.
- با استفاده از این مژه‌ها دیگر نیازی به ریمل نخواهید داشت. با این حال می‌توانید از ریمل‌هایی استفاده کنید که پایه اصلی آنها آب است. هرگز از ریمل‌های ضدآب استفاده نکنید! ریمل‌های معمولی نیز اغلب پایه روغنی دارند. این روغن می‌تواند چسب مژه را تضعیف کند. بهتر است ریمل را فقط به نوک مژه‌ها بزنید.
- هنگام حمام یک حوله کوچک دم دست خود بگذارید تا هربار از زیر دوش کنار می‌آیید بتوانید با گذاشتن حوله روی چشم‌هایتان آنها را خشک کنید و دیگر با دست چشم‌تان را فشار ندهید. اگر هم خیلی حساس هستید می‌توانید از نقاب‌های مخصوص حمام استفاده کنید. اجازه ندهید آب مستقیما از دوش روی مژه‌ها بریزد.
- برای خشک کردن صورت حوله را روی چشم‌ها نمالید فقط آرام بگذارید و بردارید
- برای پاک کردن آرایش چشم می‌توانید از یک تکه اسفنج یا پنبه نرم آغشته به شیر پاک‌کن غیر روغنی استفاده کنید. بهتر است پنبه را روی مژه‌هایتان نمالید و به آرامی دور چشم را با آن تمیز کنید
- از مالش چشم‌ها خودداری کنید. هر زمان که چشم‌تان دچار خارش شد می‌توانید با ضربه ملایم انگشت روی پلک این خارش را برطرف کنید. این کار برای سلامت پوست و جلوگیری از ریزش مژه‌ها بسیار مفید است.
برای ترمیم اکستنشن مژه اصلا لازم نیست اکستنشن های قبلی برداشته شوند و اکستنشن جدید جای آن ها را بگیرد. مژه های طبیعی مانند موهایتان طی یک دوره می ریزند و جای خود را به مژه های جدید می دهند. از این رو، مدتی پس از اکستنشن مژه ها از نظر بلندی و پر بودن دچار تغییر خواهد شد و در نتیجه برخی از قسمت های پلک خالی به نظر می رسند. ترمیم اکستنشن مژه ز کاشت اولیه آن سخت تر است و به مهارت بیشتری نیاز دارد. برای این که مژه ها بلند و پر به نظر برسند، توصیه می شود هر دو یا سه هفته نسبت به ترمیم اقدام کنید.
در مقاله نکاتی که قبل از کاشت و اکستنشن مژه باید بدانید، به بررسی همه شرایط در این باره پرداختیم تا با دید بازتری نسبت به انجام آن ها اقدام کنید. هر گونه سوال یا پیشنهادات خود در این باره را برایمان کامنت کنید.
